Η καλλιέργεια και επεξεργασία των Ανατολικών Καπνών ανήκει από τον Ιούνιο του 2020 στο Εθνικό Ευρετήριο 'Αϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της χώρας μας κατόπιν εισήγησης του κ. Βύζικα, προέδρου του Ινστιτούτου Κινημάτων Καπνού με έδρα την Καβάλα. Η Άϋλη κληρονομιά αποτελεί απερίσπαστο κομμάτι της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και αφορά σε: πρακτικές, αναπαραστάσεις, εκφράσεις, γνώσεις και τεχνικές, καθώς και τα εργαλεία, αντικείμενα, χειροτεχνήματα και πολιτιστικούς χώρους που συνδέονται με αυτές και τις οποίες οι κοινότητες, οι ομάδες και, κατά περίπτωση, τα άτομα αναγνωρίζουν ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς τους.

 

Η σύμβαση που αφορά την 'Αϋλη κληρονομιά υιοθετήθηκε από την Unesco μόλις το 2003, ενώ η Ελλάδα προσχωρεί σε αυτήν το 2006. Μέχρι στιγμής, την σύμβαση κατοχυρώνουν 177 κράτη.Η σημασία της 'Αϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς έγκειται στην μετάδοση γνώσεων και παραδόσεων από γενιά σε γενιά με στόχο την καλλιέργεια της συλλογικής μνήμης αλλά και την ενίσχυση της εθνικής ταυτότητας. Όπως διαπιστώνεται και από την Unesco, η κοινωνική και οικονομική αξία που προκύπτει από αυτήν την ανάδειξη αφορά στο σύνολο του πληθυσμού, εντάσσοντας μάλιστα και μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού.

 

Η Άϋλη Κληρονομιά αφορά:

1)Παραδοσιακή, σύγχρονη και ταυτόχρονα ζωντανή κληρονομιά: η άυλη πολιτιστική κληρονομιά δεν αντιπροσωπεύει μόνο κληρονομικές παραδόσεις από το παρελθόν, αλλά και σύγχρονες αγροτικές και αστικές πρακτικές στις οποίες συμμετέχουν διάφορες πολιτιστικές ομάδες.

2)Κληρονομιά χωρίς αποκλεισμούς: ενδέχεται να μοιραστούμε εκφράσεις άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που είναι παρόμοιες με αυτές που ασκούν άλλοι. Είτε προέρχονται από το γειτονικό χωριό, από μια πόλη στην αντίθετη πλευρά του κόσμου, είτε έχουν προσαρμοστεί από λαούς που έχουν μεταναστεύσει και εγκατασταθεί σε διαφορετική περιοχή, όλα αφορούν άυλη πολιτιστική κληρονομιά: έχουν περάσει από μια γενιά σε μια γενιά, έχουν εξελιχθεί σε απάντηση στα περιβάλλοντά τους και συμβάλλουν στο να μας δώσουν μια αίσθηση ταυτότητας και συνέχειας, παρέχοντας έναν σύνδεσμο από το παρελθόν μας, από το παρόν και προς το μέλλον μας.

3)Αντιπροσωπευτική κληρονομιά: η άυλη πολιτιστική κληρονομιά δεν εκτιμάται απλώς ως πολιτιστικό αγαθό, σε συγκριτική βάση, για την αποκλειστικότητα ή την εξαιρετική της αξία. Ευδοκιμεί στη βάση της σε κοινότητες και εξαρτάται από εκείνους των οποίων η γνώση των παραδόσεων, των δεξιοτήτων και των εθίμων μεταδίδεται στην υπόλοιπη κοινότητα, από γενιά σε γενιά ή σε άλλες κοινότητες.
Αποτελεί κληρονομιά με βάση την κοινότητα: η άυλη πολιτιστική κληρονομιά μπορεί να είναι κληρονομιά μόνο όταν αναγνωρίζεται ως τέτοια από τις κοινότητες, τις ομάδες ή τα άτομα που τη δημιουργούν, τη συντηρούν και τη μεταδίδουν - χωρίς την αναγνώρισή τους, κανένας άλλος δεν μπορεί να αποφασίσει γι 'αυτούς ότι μια δεδομένη έκφραση ή πρακτική είναι δική τους Κληρονομιά.